A ja wreszcie znów zagrałam ze Stachem Dawno już razem nie graliśmy.

Surprise attack to fajny scenariusz z założenia. W praktyce jak widać bywa różnie. Ja z wielką radością przyjęłam fakt, że broniący się Stasiek zaczął z mniej niż połową modeli. Nieumarła horda ruszyła w ich stronę do ataku i nawet w pierwszej turze Mistrz Verridan doleciał do jedynego łucznika i tak go trzasnął lagą po ryju, że biedak nie miał już nic do powiedzenia w tej bitwie.

Później było trochę gorzej, bo nadciągnęły liczne posiłki. Oczywiście z której krawędzi? Z mojej. Trupy musiały zrobić w tył zwrot i przyjąć na klatę kilka szarż. Najstraszliwszym wrogiem okazał się wilczy kompan kapłana Ulryka (kapłan na szczęście do końca bitwy zajmował się dwoma zombiakami, które nic mu zrobić nie mogły, ale paść też nie chciały). Wilczek, istota raczej niepozorna, zdjął mi dwa modele w dwie tury. Nie tak to planowaliśmy. Największą stratą był upadek nekromanty Edgara, który w związku z nieplanowanym odejściem z pola bitwy nie mógł już wskrzeszać zombiaków. Pojedynek wilków okazał się całkowitą porażką dla nieumarłego wilka. Mistrz Verridan również się nie spisał - po zwycięstwie w pierwszej walce w drugiej został po prostu zmielony.

Na szczęście wilczy kompan wybrał kiepski cel trzeciej szarży - Babcię Zombiakową. To figurka historyczna, ze starej bandy undeadów. Pomalowana jest jak jest - beznadziejnie, ale wzięłam ją nie bez powodu (tzn. nie tylko dlatego, że nie zdążyłam dorobić piątego zombie) - w przeszłości nieraz już dawała radę w najgorszych tarapatach i pokonanie jej nie jest łatwe, jeśli w ogóle możliwe (Pan Cieni mógłby mieć trudności). Wilczy kompan do końca potyczki zmagał się z przerażającą babcią, która nie dała sobie w kaszę dmuchać i do końca stawiała opór. Nawet w przypadku trzech ran babci nie stało się absolutnie nic

Wampir, ghul i dreg postanowili się zająć jednym z wojowników Middenheimu wspólnie. Tu na szczęście poszło im dobrze i dreg nawet zarobił punkt za dobicie przeciwnika.

Niestety, po stracie 4 modeli pierwszy rout mój rzuciłam tak, jak to zwykle bywa - 12 Może i lepiej, bo Stasiek planował palnąć z garłacza po całej bandzie w kolejnej turze i byłoby dużo gorzej. Wilk przeżył, Mistrz Verridan również, nekromanta został obrabowany z miecza, ale wyszedł bez szwanku. Zginął jedynie jeden z zombich, ale szybko okazało się to tylko chwilową stratą, bo włóczęga znaleziony później doskonale go zastąpił.

Jako że byłam wczoraj niewyspana i rozkojarzona, zapomniałam zrobić zakupy przed bitwą i mam teraz 124zk do przeznaczenia na coś dużego... na przykład ogra

Było fajnie, dzięki za wczorajszą bitwę i do zobaczenia A pełny raport może wreszcie napiszę, bo tak głupio, że tylko Stach i Tomek piszą

Również dziękuje za wsopólną grę.
Po pierwszych rzutach gdy na stole pojawiła mi się +/- niespełna połowa bandy, miałem lekkie obawy jak dalej cała potyczka się potoczy. Zwłaszcza, że warlock Natalii w pierwszej turze zrobił hokus-pokus, a następnie przydzwonił mojemu marksmanowi lagą między oczy.
Na szczęście posiłki nadciągnęły juz w drugiej turze.
Właściwie całą walkę na klatę wzięło 3 wojowników oraz kapłan i jego wolf companion. Ten ostatni w pewnym momencie nadział się na babcie-zombiakową, która za młodu była chyba Jagienka z Krzyżaków. Mianowicie miała wyjątkowo twarde dupsko od gniecenia orzechów i biedny wilczur zesłany przez Ulryka nie mógł nic jej zrobić mimo, że raz zadał jej az 3 rany!
Gram w Mordheim juz tyle lat, a w tej kampanii każda rozgrywka zaskakuje mnie jakąś niespodziewana akcją. Chyba jakaś magia miejsca albo co
Trupy uciekły w ostatniej chwili, gdyz juz sie szykowałem do szarży i konkretnej "kanapki". Wszyscy moi hc dopakowani bohaterowie nie kiwnęli w tej grze właściwie ani razu młotkiem. Najbardziej przekichane ma młodzik, któremu nie było dane jeszcze ani razu dojść... do szarży .
Zarówno marksman jak i wojownik przeżyli. Więc nie dość, ze zarobiłem 80 zk i się trosze dozbroiłem to dokupiłem kolejnego woja-klepacza

Kto jutro wpada?

Scenariusz rozumiem testujemy ten od Stacha?

Będziemy jutro oboje, a jak dobrze pójdzie, to może i brata uda mi się namówić .

Scenariusz od Stacha jak najbardziej - wezmę harmatę i jakieś kranoludy na NPCe.

Przy okazji warto by wygospodarować trochę czasu na dalsze prace nad stołem i konsultacje organizacyjnoturniejowe.

Ok to ja wezmę kolejne 2 armaty oraz trochę kraśków.
Brać jakieś sprzęty w postacie tuckera czy innej wyrzynarki do drewna?
Kto jeszcze jutro wpada?

Co do sprzętów, proponuję wstrzymać się jeszcze chwilkę z decyzją - poczekajmy, ile osób zadeklaruje swoją obecność, kto będzie grał itp. Jeżeli będzie więcej osób i do tego ponownie nieparzyście, zapewne również i tym razem nie będę grał, a dłubał przy makietach, i wtedy mógłbym ten sprzęt wykorzystać .

dobra, a posiada ktoś jeszcze oprócz mnie kostki artyleryjskie?

Ja mam .

Ja będę

Mnie krzyż napiera - muszę obejść się smakiem

Buuu, liczyłem po cichu na potyczkę z Pandowym Averlandem

Panda wrote:

Mnie krzyż napiera - muszę obejść się smakiem

Kurczę... byłeś u jakiegoś lekarza z tym? To już chyba trwa kilka dni Szkoda, że Cię nie będzie.

Ja ogra nie zdążę pomalować, Ostland chcę skończyć na turniej, bo może będę grać więc wezmę jakiegoś plastikowego odrzutka kupionego na ibeju wraz z bandą sisterek, którego poprzedni właściciel wcale nieźle pomalował

Szkoda Pando, że Cię nie będzie - zdrowia zatem życzymy!

Mój brat pewnie dopiero za tydzień do SDKu wpadnie, więc z naszej strony tradycyjnie dwoje osób będzie .

Dziękuję, za miłe słowa. Wydobrzeję i ze zdwojoną energią spotkamy się za tydzień:)

Panda wrote:

Mnie krzyż napiera - muszę obejść się smakiem

No i igraszki z Telcharem w końcu dały się we znaki